Op donderdag 15 juni gaan we naar North Berwick en St. Abb's Head. Vanuit North Berwick varen we naar de broedkolonie van jan-van-genten op Bass Rock, de grootste kolonie op één rots ter wereld. In de middag maken we een kustwandeling in St. Abb's Head.

Om 09:00 uur vertrekken we uit Seahouses met de bus en rijden we in anderhalf uur naar North Berwick, een vriendelijk kustplaatsje waar het leven zich rustig afspeelt en er nog niet veel toeristen op het strand aanwezig zijn. Een rouwkwikstaart scharrelt zijn kostje bij elkaar tussen de planten en de zandkorrels.

We bezoeken het Scottish Seabird Centre en vanaf het terras zien we Bass Rock al liggen. Daar zullen we zo meteen naartoe varen.

We stappen in de boot die ons in ongeveer een half uur naar Bass Rock vaart. Boven onze hoofden vliegen de eerste jan-van-genten en op het water zien we veel zeekoeten en alken.

Zo ziet een rots met 150.000 jan-van-genten er van dichtbij uit. Ik schat dat op deze foto al meer dan 1000 genten te zien zijn.

Door het mooie weer en de kalme zee kunnen we met de boot vlak langs de rotsen varen en zo de jan-van-genten lekker dicht benaderen. Wel zo leuk, zeker ook voor de foto's.

Ik kan behoorlijk wat portretfoto's maken.

Hier maken er twee elkaar het hof

Bizar hoeveel onderdelen van netten van vissers er bij de nesten van deze alken op de rotsen liggen. Het lijkt zo wel een kleurrijk schilderij.

De alken die aan de andere zijde van de boot op het water zitten, hebben een heel andere kleur, zodat je ziet wat licht kan doen.

Een hele groep 3e kalenderjaar jan-van-genten met enkele 2e kalenderjaars, die nog veel zwart bovenop de vleugels hebben.

Drieteenmeeuwen op hun nesten. Ze kijken niet op van een beetje poep meer of minder.

Er vliegen jan-van-genten langs de boot, maar vooral hoog boven ons vliegen de vogels af-en-aan op de rotsrichel. Prachtig hoe de zon zorgt voor schitterend witte vleugels.

Het fotograferen van groepen met mensen is altijd een uitdaging, want kijkt iedereen in de lens, is iedereen zichtbaar, heeft iedereen zijn of haar ogen open? Maar bij groepen vogels is het nog lastiger, want echt meewerken doen ze nooit.

Het maken van zo'n reisje heeft als voordeel - naast dat de reis op zich al heel leuk is - dat je soorten die je in Nederland maar weinig voor de lens krijgt nu uitgebreid kan fotograferen en de details goed kan zien, zoals hier bij de juveniele (boven) en adulte (onder) kuifaalscholver.

De drieteenmeeuw heeft zwarte poten.

Het nestmateriaal bestaat voor een groot deel uit zeewier, maar ook gras, veertjes en aarde wordt gebruikt. De jan-van-genten vormen paren voor het leven en starten met broeden op 5 of 6 jarige leeftijd.

Ook de vuurtoren van Bass Rock ontkomt niet aan een regen van vogelpoep.

De enige noordse stormvogel ontdekken we in een nis van het gebouw waar de vuurtoren onderdeel vanuit maakt.

Alken lijken op het blauwe water zwart-wit, maar dichterbij zijn ze donkerbruin met wit.

Nog maar weer eens een paar portretjes.

En ten slotte een subadulte gent met gespreide vleugels en een drieluik met koppen.

Met een laatste blik op Bass Rock vaart de boot terug richting North Berwick. Het was een prachtige tocht met heerlijk weer.

Om 12:00 uur vertrekken we naar St. Abb's Head waar we eerst een ijsje eten in de tuin en daarna van 13:30-17:30 uur een wandeling langs de kust maken.

We zien een informatiebord waarop een gele en een paarse route te zien is. Wij combineren die twee en lopen dus eerst langs de kust en daarna rond het meertje. Een fikse, maar interessante wandeling.

Het weer is super, een mooi zonnetje, weinig wind en prima temperatuur. Het gezelschap valt al snel uiteen in diverse groepen. Ik verblijf het liefst in de voorhoede.

Er komt hier een zeldzaam vlindertje voor, de Northern Brown Argus (Vals bruin blauwtje) en zowaar zien we enkele exemplaren en kan ik er ook nog foto's van nemen. Deze Schotse ondersoort heeft geen zwarte stippen in de witte spots op de ondervleugel en heeft een witte stip op de bovenvleugel.

Ook hier veel zeevogels op de kliffen. een rots met zeekoeten en jan-van-genten en een groepje alken dat lastig wordt gevallen door een drieteenmeeuw.

De vuurtoren dateert van 1862 en was oorspronkelijk door 3 mensen bemand, maar is nu volledig geautomatiseerd.

Vlakbij de vuurtoren kunnen we langs de rand van de kliffen kijken. Daarna nemen we een pad dat ons omlaag voert naar het meer waar orchideeen staan. Met een laatste blik op het glooiende landschap sluiten we onze wandeling af en gaan terug naar Seahouses.